W dniach 20.-25.04.2017 roku cztery uczennice naszego liceum: Adriana Marciniszyn, Klaudia Łukaszów, Maria Krukar i Wiktoria Krzywonos pod opieką Profesora Jakuba Dudy uczestniczyły w obchodach 72. rocznicy wyzwolenia KL Ravensbrück. Wyjazd był nagrodą za wygrany konkurs „O tym nie można zapomnieć – spotkania z kobietami, które przeszły piekło obozów i łagrów” organizowany przez IPN. Dwa pierwsze dni spędziliśmy w podróży do Warszawy i Niemiec .

„Tu zginęła moja Marysieńka”

Trzeciego dnia rano pojechaliśmy do obozu koncentracyjnego Ravensbrück. To miejsce jest przesiąknięte ludzkim cierpieniem, co odczuliśmy już na samym wejściu. Pan redaktor z Polskiego Radia poprosił nas o krótki wywiad. Na terenie obozu dostaliśmy czas na samodzielne zwiedzanie. Zobaczyliśmy m.in. muzeum na terenie „Miejsca Pamięci i Przestrogi” i byłego domu komendanta obozu oraz bocznicę kolejową, gdzie przyjeżdżały transporty z więźniarkami. Po obiedzie dołączyły do nas byłe więźniarki. Pokazały nam najważniejsze dla nich miejsca. Wraz z nimi złożyliśmy kwiaty i znicze oraz zmówiliśmy modlitwę za zmarłych w obozie. Pierwszym miejscem była szczelina, w której rozstrzeliwano kobiety z obozu. Jedna z Pań łamiącym się głosem wspomniała tytułową Marysieńkę. Drugim było krematorium. Kolejnym, ściana z napisem „Polen”. Ostatnim miejscem była tablica ku pamięci Polek, ufundowana przez więźniarki. Wcześniej wisiała ona przy szczelinie, w stosownym i bardziej widocznym miejscu. Teraz gubi się na ścianie wśród innych tablic. Na koniec kilka więźniarek zaprowadziło naszą grupę pod mały pomnik upamiętniający dzieci z obozu. Tam mieliśmy okazję osobiście z nimi porozmawiać, zadać im kilka pytań, a nawet nakręcić krótki wywiad. Po przerwie wszyscy spotkaliśmy się w sali konferencyjnej w „Garażach”, gdzie pokazywane były prezentacje zwiastunów uczestników konkursu „O tym nie można zapomnieć…”. Byliśmy szczęśliwi, że nasza prezentacja spodobała się publiczności. Później zrobiliśmy pamiątkowe zdjęcie z Panią Stanisławą Śledziejowską – Osiczko bohaterką naszego wywiadu i wróciliśmy do hostelu. Po kolacji Opiekunowie z IPN-u zorganizowali nam warsztaty, gdzie każda z grup przedstawiła swoje doświadczenia związane z projektem i rozmową z prawdziwym świadkiem historii. Po intensywnym dniu szybko zasnęliśmy.

 „ Dlaczego ludzie, ludziom zgotowali taki los.”

Kolejnego dnia wcześnie rano wyjechaliśmy do Ravensbrück. Obchody zaczęły się od przywitania gości oraz wysłuchania wspomnień wypowiedzianych przez więźniarki i dzieci kobiet zamordowanych w obozie. Po części oficjalnej wszyscy przeszliśmy pod pomnik „Niosąca nad jeziorem” (rzeźba autorstwa Willa Lammerta) . Tam zostały złożone kwiaty, a do jeziora do którego wrzucano prochy osób, które tu zginęły, wrzuciliśmy czerwone róże. Obchody zakończyliśmy mszą św. koncelebrowaną przez Arcybiskupa metropolitę szczecińsko – kamieńskiego Andrzeja Dzięgę. Po uroczystościach pojechaliśmy zwiedzać miasteczko Fürstenburg. Mimo niesprzyjającej pogody, bardzo przyjemnie spędziliśmy czas rozmawiając przy kawie. Po południu wróciliśmy do hostelu, dlatego mieliśmy sporo czasu na spakowanie się. Pan Profesor Jakub Duda zdążył nawet nas ograć w grę „czółko”. Został mistrzem kategorii „Polska”.

 „Wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej”

Z samego rana wyjechaliśmy do domu. Podroż minęła szybko i przyjemnie.

Wyjazd ten wiele dla nas znaczył i dużo nas nauczył. Bardzo dziękujemy osobom z IPN-u, szczególnie Pani Annie Klimowicz – koordynatorce projektu, które już po raz siódmy podjęły się organizacji takiego wyjazdu. Dziękujemy również Panu Profesorowi Jakubowi Dudzie, który był wspaniałym opiekunem merytorycznym, pomagał nam w przygotowaniu i realizacji projektu.

Maria Krukar
Klaudia Łukaszów
Wiktoria Krzywonos
Adriana Marciniszyn